Uitgesproken op 20 maart 2015 door prof. ir. K.Ch.A.M. Luyben (rector magnificus TU Delft)
Tekst: prof. Thijs Asselbergs i.s.m. prof. Ulrich Knaack
Vandaag neemt de TU Delft formeel afscheid van een groot pleitbezorger van innovatie in de bouw. Zondag a.s. wordt professor Eekhout 65 jaar en wij feliciteren hem reeds nu van harte met deze mijlpaal. Een hoogleraar die zich ruim 23 jaar lang met ziel en zaligheid heeft ingezet om productontwikkeling in onderwijs en onderzoek niet alleen in binnen- en buitenland te promoten, maar ook wezenlijk onderdeel te laten zijn van het denken en handelen van mensen die het bouwen willen vernieuwen.
Mick wist allang dat vernieuwen in zijn DNA zit. Tijdens zijn studie na een inspirerend college van Renzo Piano in november 1969 wist hij dat zeker. Dit wil ik ook kunnen. Hij ging al tijdens zijn studie werken bij Piano in Genua en ook bij zijn andere inspirator Frei Otto in Stuttgart. Afgelopen week was professor Eekhout bij de begrafenis van deze kersverse Pritzkerprijswinnaar.
Ontwerper en wetenschapper
Eekhout studeerde van 1968 tot 1973 bouwkunde aan de Technische Universiteit Delft en studeerde af bij de hoogleraren Jaap Oosterhof en Carel Weeber. In 1989 promoveerde hij in Delft op het proefschrift Architecture in space structures. Twee jaar nadat hij was afgestudeerd richtte Eekhout zijn eigen architectenbureau op en in 1982 vestigde hij hier in Delft het bedrijf Octatube Space Structures dat gespecialiseerd is in het ontwerpen en realiseren van driedimensionale constructies voor de bouw en de architectuur. TU en Octatube hebben altijd geprofiteerd door in elkaars nabijheid te zitten.
De glazen gespannen gevels in de Markthal in Rotterdam is zijn meest recente en zeer spectaculaire, innovatieve glasconstructie die de eerste grote prijzen wederom binnenhaalt. Het is één van zijn vele voorbeelden van innovatief bouwen die hij wist te realiseren.
In 1993 werd hij hoogleraar productontwikkeling aan de faculteit Bouwkunde aan de TU Delft, met de inaugurale rede Architectuur tussen traditie en technologie, of Zappi en het uitdagende productmysterie. Eekhout werd in 2003 benoemd tot lid van de KNAW.
Zijn cv beslaat meer dan 17 pagina’s A4 en zal ik uiteraard niet geheel aan u voordragen. Het omvat talloze publicaties, conference papers, dissertaties van promovendi, beschrijvingen van door hem ontwikkelde bouwsystemen, vele prijzen zoals de staal- en aluminiumprijzen, de Kho Liang Ie award die normaal alleen aan industrieel ontwerpers wordt gegeven en uiteraard zijn ridderorde (in de Nederlandse Leeuw) die hij 2012 ontving. Als onderzoeksnestor duwde hij de afdeling Architectural Engineering & Technology in de goede richting naar de kwaliteit waar we nu dagelijks de goede vruchten van plukken. Als ondernemer en ontwerper wist hij uitdagende en spraakmakende projecten daadwerkelijk te realiseren.
Mick
Het toont in feite dat Eekhout zowel als ontwerper en als wetenschapper een balans weet te vinden tussen praktijk en theorie, tussen architectuur en constructie en vooral tussen denken en doen. Niet voor niets wijzigde Adrianus Eekhout zijn voornaam in Mick, de voornaam van de zanger van Rolling Stones. Beide hebben een zelfde aanstekelijke energie en niet-aflatende drang om koploper te zijn in het genre waarin zij de voortrekker zijn.
Recent nog regisseerde Mick samen met oud-hoogleraar Jan Brouwer Glimpses of the future het 25-jarig bestaan van innovatieplatform Booosting in de Beurs van Berlage in Amsterdam en zorgde voor een verfrissend boek met toekomstvisies op het bouwen.
Mick Eekhout wil de kloof tussen de bouw en de academische wereld overbruggen. Zo realiseerde hij op de RDM campus het Concept House, een onderzoeks-prototype voor duurzame appartementenbouw waar zowel de bouwindustrie als de onderzoekswereld in participeert. Daar legt hij de verbinding tussen bedrijf en wetenschap.
Daarbij heeft hij het talent om mensen met potentie te volgen. Mick staat bekend als een persoon die de mogelijkheden van personages ziet. Hij ziet constant hoe de mensen zich ontwikkelen en hoe ze in positie voor toekomstige uitdagingen kunnen worden gebracht. Deze lijst van mensen is lang, zelfs in het midden van hun carrière, werden nieuwe kandidaten door hem genoemd om hen vervolgens in de positie te brengen om een PhD te doen – en nog later een aanvraag voor een hooglerarenpositie.
Jumpin’ Jack Flash
Mick is internationaal zeer bekend als de Nederlandse man van de glazen constructie. Hij ziet het ontwerp als uitdaging van de bouw – en doet het onderzoek van de engineering en het uiteindelijk bouwen – voor zijn eigen risico. Er is een zeer beperkt aantal mensen die in staat zijn om deze uitdaging aan te gaan – en hij is een van de besten in zijn vakgebied en daarvoor wordt hij internationaal absoluut erkent.
Mick is een snelle denker en altijd uitdagend in zijn stellingname. Hij wil dat collega’s, promovendi en studenten hun grenzen overwinnen. Dat gold ook voor de decanen en rectoren. Soms is dit niet goed beloond – maar voor hem gaat het om de inhoud – dus we moesten en moeten dat accepteren.
Mick is een schrijver. Het is bekend dat hij overwoog een professionele schrijver te worden. Gelukkig voor onze universiteit combineerde hij dit talent met zijn liefde voor complexe constructies. Ook als hoogleraar was en is hij in staat nieuwe dingen te verzinnen – en om erover te schrijven. Dit gebeurt overigens meestal ‘s nachts.
Maar dan werkt de volgspot net als bij die andere Mick – Jagger – het beste. Vandaag staat deze Mick volkomen terecht vol in het feestelijke licht. You can’t always get what you want, zingt Mick Jagger ons nog regelmatig voor. Maar Mick weet ook dat we na zijn vertrek nog veel keren Miss You zullen draaien, want voor de vernieuwing van de bouw ben je de Jumpin’ Jack Flash!
We danken je zeer en wensen je alle goeds voor de toekomst.